တွေးမိရေးမိတာလေးတွေ: ဘာသာတရား

ဘာသာတရားမှာ ဘာတွေပါဝင်လဲဆိုတာကို လေ့လာကြည့်မယ်ဆိုရင် ...

Britannica ကမ္ဘာ့စွယ်စုံကျမ်းက ဒီလိုဆိုထားတယ်

ဘာသာရေး ဆိုတာ လူသားက မြင့်မြတ်တယ်၊အထွတ်အမြတ်ဖြစ်တယ်၊ ဝိညာဉ်ရေးရာ သို့ နာမ်ပိုင်းဆိုင်ရာ ဖြစ်မှု လို့ သတ်မှတ်ထားတဲ့အရာနဲ့

လူသားရဲ့ဆက်စပ်မှုကိုခေါ်တာဖြစ်တယ်။ ဘာသာရေးမှာအများအားဖြင့် ပါဝင်လေ့ရှိတာက လူသားနဲ့ တစ်ဆူတည်းသောထာဝရဘုရားသခင် ဆက်သွယ်မှု ဒါမှမဟုတ်

ဘုရားအများ (နတ်၊ဒေဝါ)များနဲ့ဆက်သွယ်မှု တွဖြေစ်တယ်။ ဘုရားကို ဝတ်ပြုရှိခိုးခြင်း (ကိုးကွယ်ခြင်း) က ဘာသာတရားရဲ့ အခြေခံအကျဆုံးဖြစ်တယ်။ ဒါပေမယ့်

ကိုယ်ကျင့်တရားနဲ့ဆက်ဆိုင်တဲ့ စည်းမျဉ်းစည်းကမ်းတွေ၊ မှန်ကန်ခိုင်မာတဲ့ ယုံကြည်ချက်တွေ ပါဝင်တာ ဘာသာရေးအဖွဲ့အစည်းတွေမှာ ပူပေါင်းပါဝင်ဆောင်ရွက်ကြမှု

စတာတွေကလည်း ဘာသာရေးဘဝရဲ့ အစိတ်အပိုင်းတွဖြေစ်တဲ့ အကြောင်းကို ဘာသာရေးကျမ်းစာတွေနဲ့ သူတော်စင်တွေက မိန့်ကြားထားပါတယ်။

Britannica ကမ္ဘာ့စွယ်စုံကျမ်းမှ

http://www.britannica.com/EBchecked/topic/497082/religion

ဘာသာတရားတစ်ခုခုကို ယုံကြည်လိုက်နာတဲ့သူနဲ့ ဘယ်ဘာသာကိုမှမယုံကြည့်တဲ့လူနဲ့ ကွဲပြားချက်ကတော့

၁။ ဘာသာတရားရှိတဲ့သူက တစ်စုံတစ်ခုမှာယုံကြည်မှုရှိတယ်။ ဘာသာတရားမရှိတဲ့သူက ယုံကြည်စရာမရှိဘူး။

ဥပမာအားဖြင့် ဗုဒ္ဓဘာသာဝင်တွေဆိုရင် လောကရဲ့မမြဲမှု၊ လူရဲ့ကိုယ့်ကိုယ်ကို အစိုးမရမှု၊ စတဲ့ အနိစ္စ၊ အနတ္တ၊ ဒုက္ခ သဘောတွေရဲ့ လွတ်မြောက်ရာ နိဗ္ဗာန်ဆိုတာအမှန်တစ်ကယ်ရှိကြောင်းယုံကြည်ကြပါတယ်။ ထာဝရဘုရားကိုးကွယ်တဲ့ဘာသာဝင်တွေမှာလည်း အလားတူ နိစ္စအမြဲတည်မြဲတဲ့၊ ပရမတ္ထဖြစ်တဲ့၊ အစစ်အမှန်သုခ ဖြစ်တဲ့ ဘုရားသခင်နဲ့ ပေါင်းစည်းခြင်းအားဖြင့် အစစ်အမှန်အေးချမ်းမှု ရရှိနိုင်ခြင်းကို သဒ္ဓာ အားဖြင့်သော်လည်းကောင်း၊ ပညာအားဖြင့်သော်လည်းကောင်း၊ ဘာဝနာဖြစ်သော်လည်းကောင်း သိရှိကြပါတယ်။ ဒီအသိသုံးခုကို ဒီလိုဖွင့်လို့ရပါမယ်။သာမန်ဘာသာဝင် တွေက ဒီအသိကို မိဘ၊ဘိုးဘွားတွေက လုပ်ဆောင်လာတာဖြစ်တဲ့ အတွက် ကိုယ့်မိဘ အသိုင်းအဝိုင်းက ဒီဘာသာနဲ့ လိုက်လျောညီထွဖြေစ်ပြီး ကျေနပ်နေတာကို ကိုယ်ကိုယ်တိုင်လည်း ဒီအတိုင်းစိတ်ကျေနပ်တာနဲ့ လက်ခံယုံကြည်ထားသူ (သဒ္ဓာနဲ့သိတဲ့သူ)ဖြစ်ပါတယ်။ ဒီထက်တစ်ဆင့်တက်ရင် ပိုပြီး အကျိုးအကြောင်း ခိုင်လုံတဲ့ အချက်အလက်တွေကို ဖတ်ရှုနားလည်သဘောက်ပေါက်တဲ့သူ (ပညာနဲ့သိတဲ့သူ) ဖြစ်တယ်။ အကောင်းဆုံးအဆင့်လို့ပြောရမယ့် အဆင့်ကတော့ မိမိကိုယ်တိုင် ထိုးထွင်းနားလည်ပြီး မျက်မှောက်ပြုနေတဲ့သူ (ဘာဝနာမယဉာဏ်နဲ့မျက်မှောက်ပြုတဲ့သူ)။

၂။ ဘာသာတရားရှိတဲ့သူတွေမှာ ဝတ်ပြုရှိခိုးတဲ့ပုံစံတစ်မျိုးရှိတယ်။ ဘာသာတရားမရှိတဲ့သူမှာ ဝတ်ပြုရှိခိုးခြင်းမရှိဘူး။

ထာဝရဘုရားကိုးကွယ်တဲ့ ဘာသာတွေမှာ ရုပ်ခန္ဓာကို နှိမ့်ချရိုကျိုးခြင်းဖြစ်သော်လည်းကောင်း၊ အမိန့်ပညတ်ချက်တွေကို လိုက်နာခြင်းဖြင့်သော်လည်းကောင်း၊ မမေ့မလျော့

ဘုရားသခင်ကို သတိရပြီး မကောင်းမှုအမျိုးမျိုးကရှောင်ကြဉ်တာတွေက ဘုရားသခင်ကို ရှိးခိုးတဲ့ အထဲအကျုံးဝင်ပါတယ်။ နှိမ့်ချရိုကျိုးမှုပြတဲ့နေရာမှာ ဗုဒ္ဓဘာသာတွေမှာတော့

ထာဝရဘုရားနေရာမှာ ဗုဒ္ဓကို အစားထိုးပါတယ်။ ဗုဒ္ဓကို ဦးချကြတယ်၊ နှိမ့်ချရိုကျိုးတဲ့အနေနဲ့ဖြစ်တယ်။ ပိဋ္ဋကတ်တရားဓမ္မကို လိုက်နာတယ်။ ဘယ်သူသိသိမသိသိဘုရားသိတယ်၊ကိုယ်စောင့်နတ်သိတယ်

မကောင်းမှုမလုပ်နဲ့ ဆိုတဲ့ စကားကိုလည်း ဗုဒ္ဓဘာသာဝင်တွေသုံးစွဲကြပါတယ်။ ဒါတွေကလည်း ဝတ်ပြုရှိခိုးတဲ့ ဖြစ်စဉ်တွေလို့ပြောလို့ရပါတယ်။

၃။ဘာသာတရားရှိတဲ့ သူက တစ်စုံတစ်ခုသော လူမှုရေးဆိုင်ရာ၊ ကိုယ်ကျင့်တရားရေးရာ ဆိုင်ရာ ကျင့်ဝတ်စည်းကမ်းတွေ ကို လိုက်နာကြပါတယ်။

ထာဝရဘုရားဘာသာမှာဆိုရင် ဒီလိုကျင့်ဝတ်တွေကို ကိုရန်ကျမ်းစာ၊ တမန်တော်တွေရဲ့ အတ္ထုပတ္တိလိုမျိုးတွေမှာ လိုက်နာစရာတွေရှိပါတယ်။

ဗုဒ္ဓဘာသာမှာဆိုရင် ဆိုရင် ရဟန်းတွေအတွက် ဝိနည်း။ လူအတွက်ဆို သိင်္ဂါလောဝါဒသုတ် စသဖြင့်ရှိပါမယ်။ ဘာသာတရားမရှိတဲ့သူမှာ လိုက်နာစရာ

ဒီလိုစည်းကမ်းတွေအတည်တကျမရှိပါဘူး။

၄။ ဘာသာတရားရှိတဲ့သူတွေမှာ လူဖြစ်တည်နေမှုဘဝအတွက် ရည်ရွယ်ချက် သတ်သတ်မှတ်မှတ်ရှိပြီး အဲဒါကိုဖော်ဆောင်မယ့် အတွေးအခေါ်ကျင့်စဉ်တွေရှိပါတယ်။

ဘာသာတရားမရှိတဲ့သူအတွက် တော့ ဒီလို သတ်သတ်မှတ်မှတ် တိကျတဲ့ ရည်ရွယ်ချက်မရှိနိုင်ပါဘူး။ ဥပမာအားဖြင့် ထာဝရဘုရားဘာသာဖြစ်တဲ့ အစ္စလာမ်က ကိုရန်ကျမ်းစာရဲ့ အလိုအရ ဆိုရင် လူဟာ မိမိဘဝရဲ့ ရည်ရွယ်ချက်ကို မိမိကိုယ်တိုင်သတ်မှတ်နိုင်တဲ့ အနေအထားမရှိကြောင်း။အကြောင်းမှာ သူသည် မိမိသဘောအတိုင်း ဤဘဝသို့လာရောက်ခဲ့သည်မဟုတ်။ ထို့အတူဤလောကမှလည်း မိမိသဘောအတိုင်း ထွက်မသွားနိုင်ကြောင်း လူရဲ့ ကိုယ့်ကိုယ်ကို အစိုးမရမှု အနတ္တအကြောင်းဖော်ပြထားပြီး လူရဲ့ပန်းတိုင်ကို ဘုရားသခင်ကပဲ သတ်မှတ်ထားကြောင်း ဖော်ပြထားပါတယ်။ ဒီရည်ရွယ်ချက်ကို ရရှိမယ့် နည်းလမ်းတွေကိုလည်း ကိုရန်ကျမ်းစာမှာဖော်ပြထားပါတယ်။ ဗုဒ္ဓဘာသာမှာဆိုရင်လည်း လူဖြစ်ရခြင်းဟာ မြင့်မြတ်တဲ့ အကြောင်း နိဗ္ဗာန်သို့တိုင် ဦးတည်သွားနိုင်မှာဖြစ်ကြောင်း။ ခေတ်ပြိုင် ဒိဌိ ဆရာကြီးတွေရဲ့ လမ်းဟာ ဒီရည်ရွယ်ချက်ကို ရောက်မှာမဟုတ်။ ဤအချိန်ကာလမှာ သူ့ရဲ့ မစ္ဇျိမပဋိပဋာ လမ်းစဉ်သာဒီရည်ရွယ်ချက်ကို ရောက်နိုင်မှာဖြစ်တဲ့အကြောင်း မြတ်ဗုဒ္ဓဟောကြားတော်မှုခဲ့ပါတယ်။ နိဗ္ဗာန်သာ လူရဲ့ပန်းတိုင် ဖြစ်ပြီး။ ဒီပန်းတိုင်သာလျှောက်ရမယ့်လမ်းဖြစ်ကြောင်း သတ်မှတ်ဖော်ပြခဲ့ပြီး ဒီလမ်းစဉ်ဘက်ကို သာ လူထုကို အစဉ်တစိုက် ဟောပြောပို့ချခဲ့ပါတယ်။

အနှစ်ချုပ်ရရင် ဘာသာရေး ဆို တာ ယုံကြည်မှုနဲ့ ဝတ်ပြုရှိခိုးမှုတွေပါဝင်ပြီး ကိုယ့်ကျင့်တရားအဘိဓမ္မာပါဝင်တဲ့ နည်းစနစ်လို့ပြောနိုင်ပါတယ်။